Geweldig!

Wat hebben wij er samen een onzettend leuke reünie van gemaakt! Het enthousiasme spatte er bij iedereen vanaf! Leuk om te zien dat we wel allemaal ouder geworden zijn, maar dat er weinig verandering is in ieders houding en stemgeluid. Het was bij iedereen nog zo herkenbaar, dat het weer heel vertrouwd voelde. Hierdoor viel bij mij die 33 jaar geheel weg en kon ik de draad zo weer oppakken. Dit leidde tot mooie gesprekken.
Ik kan ook niet naar de foto's kijken zonder een glimlach op mijn lippen. We hebben inderdaad veel gelachen!
Het was mooi om deze prachtige avond af te sluiten door met Audrey en Hans naar huis te fietsen. Over nostalgie gesproken!

Foto's uit de oude doos

Hallo allemaal,

Ook ik heb afgelopen zaterdag genoten. Geweldig dat je na ruim 30 jaar de draad weer oppakt. Ik ben erg blij dat iedereen gekomen is ondanks de waarschuwingen om niet de weg op te gaan. Ik hoop ook dat iedereen goed thuis is gekomen. Ik werd opgehaald, er was op de A73 niet gestrooid en op de rijksweg was het niet veel beter.

Maurits, het zijn leuke foto's geworden. Valt het jullie ook op dat er veel gelachen wordt? Het gaat vast lukken om iedereen over een paar jaar weer bij elkaar te krijgen.

De foto van Linda in de sneeuw met op de achtergrond de reflecterende fietsbanden vind ik geweldig. Daar kun je toch mee thuiskomen in Australië.

Ik plaats nu nog even een foto uit de oude doos: De Thomas 60 band (oktober 1980). Zowel Guus als Walter wisten niet meer dat ze hierin gespeeld hebben. Guus staat met zijn contrabas links en Walter staat met gitaar rechtsboven volgens mij, in een witte broek.

Groet en fijne feestdagen en een goed 2011.

Brigitta

Hoi allemaal,

Ja, ik vond het ook ontzettend leuk! Het voelde zo vertrouwd met jullie allemaal! Ik voelde me gewoon helemaal op mijn gemak, alsof al die jaren er nooit tussen gezeten hebben. Ik voelde me zelfs eigenlijk veel meer op mijn gemak als vroeger en heb er een heel warm gevoel aan overgehouden. Ik vind het ook voor herhaling vatbaar. Misschien komt Jos ook nog eens naar Nederland, dan kunnen we het misschien zo plannen dat Jos en ik er allebei zijn. Wat zijn jouw plannen Jos? We doen het wel in de zomer dan, want ik heb er een uur over gedaan om thuis te komen in die sneeuw. Het feit dat ik de verkeerde afslag had genomen en via Horst en Sevenum naar Maasbree ben gereden hielp ook niet erg natuurlijk. Hoe zijn jullie allemaal thuis gekomen in die sneeuw?

Ondertussen heeft mijn zoon zichzelf per ongeluk zijn voortand uit de mond geslagen met een schop. De tand heeft alleen nog maar een stompje over. Zondag bij de dienst doende tandarts is de rest er weer aangemaakt, maar dat is er afgelopen nacht weer afgebroken. Dus vandaag weer naar een andere tandarts in plaats van een dagje Amsterdam zoals gepland. Tja...kinderen he! Zelfs als ze al 16 zijn.

Nou jongens, Merry Christmas en tot de volgende blog. Stay in touch!

Linda.

Hey mensen,

wat een leuk weerzien was dat zaterdag de 18e!

 

Het is toch wel heel bijzonder: we hebben veel/de meesten 30 jaar, hoelang? niet meer gezien, en we zijn toch geen vreemden voor elkaar geworden.. Is dat niet ongewoon? Volgens mij wel! . 

 

Hulde daarom aan de initiatiefnemers en organisatoren. En hulde aan iedereen die kon komen en ook gekomen is!

 

Zo is het best voor herhaling vatbaar. in 2012 jaar bijvoorbeeld: als Linda weer in het land is?

 

Ik hoor het wel, en anders komen jullie een keer allemaal naar Amsterdam!

 

Groet, Pascale

 

 

Foto's reünie 2G2 thomascollege 1977

Hier zijn de foto's van 18 december. Klik op de link.

http://picasaweb.google.com/108104377352906412241/Reunie2g2Thomascollege1977?feat=directlink

Klik op de foto voor de vergrote versie, of kies (b.v.) voor diavoorstelling.

Downloaden gaat via de rechtermuisknop ('afbeelding opslaan als').

Veel kijkplezier, Maurits

Bedankt

Lea, Jos, Hans, Margot, Audrey, Linda, Karin, Walter, Pascale, Marionne, Ilona, Brigitta, Marie-Cecile, Marcel, Guus en Lilian; het was een onvergetelijke avond!

   

Meer foto's binnenkort.

Hoi reünisten,

Aangespoord door jullie, ben ik ook in gedachten teruggegaan naar ‘76/’77. Dankzij hetgeen jullie erover vertellen, komt het ook weer bij wij boven. Zoals de gevleugelde opmerking van (? “paard staat wagen voor”. En de pogingen van Jacques Schreurs, onze klasseleraar, om met ons als bijna-volwassen mensen iets te bespreken…Ik heb ook dat filmpje bekeken, via de link die Maurits stuurde, over het optreden van de Sixpistols in het Mafcentrum. Eindelijk begrijp ik nu dat gegons rechts achter in de klas nu zijn! Van Peter, Hans, Maurits… Daar vielen met vuur en vlam de namen van de ‘Sexpistols’ en het ‘Mafcentrum’, vooral voor en na de weekends. Ik had daar toen helemaal niets mee. Evenmin met Mick Jagger, de grote favoriet van Maurits…(ik heb hem daar nu niet meer over gehoord). Wat verder bij mij boven komt, nu ik in gedachten terug ga, is dat ik een overijverige leerling was! Mijn agenda bijvoorbeeld. Daarin hield ik met potloodkleurtjes bij hoe het met mijn huiswerk en mijn proefwerken stond (pfff.). Ook hield ik een lijst bij van de wensen van iedere docent. Dus Halferkamps zag ons graag zus, Van Dinther graag zo, en dat van iedere docent. Op een dag – tijdens een vrij uur in de grote kantine- kreeg Peter mijn schoolagenda in de gaten. Die viel inderdaad op want ik had een grote, absoluut suffe sticker op de voorkant van Fleurop geplakt: een oma die een bos bloemen krijgt met daaronder de (nog suffere) tekst: ‘Bloemen houden van mensen!’ Peter slaagde erin de hand te leggen op mijn agenda en trok daar toen triomfantelijk de aandacht mee. Ik kon niets doen en moest zelfs lijdelijk toezien hoe Peter in mijn agenda snuffelde. Totdat hij, ik kon het niet verhinderen, die ‘verlanglijst’ van onze leraren tegenkwam en daaruit hardop ging voorlezen!

Een andere keer had ik – weer overijverig - een hele vrije woensdagmiddag zitten broeden op een limmerick, huiswerk van Jos Hermans. Kenmerk van een limmerick was dat deze ironisch was. De volgende dag bleek dat maar een enkeling een limmerick had verzonnen en toen ik dus, bijna als enige, de mijne kon voorlezen, was ik trots als een pauw en verwachte ik gelach. Maar in plaats daarvan werd ik weggehoond omdat ik me zo had uitgesloofd! Die limmerick ging zo: ‘Twee krokodillen en twee uilen wilden eens van partner ruilen. Maar oh, wat een pech: de uilen vlogen weg. De krokodillen moeten er nog om huilen.’

Een andere keer gebeurde hetzelfde. Maar dat moet klas 1a zijn geweest want het was met tekenen: we hadden van mijnheer Van der Velden de opdracht gekregen een zelfportret te tekenen: gewoon in de spiegel kijken en jezelf tekenen. Ik deed enorm mijn best om dat te doen, en was heel trots op het resultaat. Maar het oordeel van de klas was vernietigend. Het was Walter die naar mijn portret wees en hardop zei, tot de rest van de klas: “En Pascale, die heeft zichzelf getekend zoals ze denkt dat ze is!’ Tja. Dat was vroeger. Dacht ik. Want even later aan tafel vertel ik dat ik een blog heb geschreven voor mijn klasgenoten van toen, en dat ik daarin ophaal wat een uitslover ik toen was. ‘Oh’, is de reactie, vergezeld van een begripvolle blik: ‘dus daar was je zo druk mee!’ Die woorden dringen langzaam tot mij door. Dan valt de franc… Helaas, ik geef het toe: ik ben nog niets veranderd:-)

Pascale

Reunie 2G2 5 mei 1984

Deze vond ik nog in een fotoalbum.
Er zijn nog meer foto's maar niet geschikt voor publicatie..........
die laat ik mooi in mijn fotoboek zitten.
Maurits , die snor is echt onverbeterlijk! en valt het jullie op dat de dames bijna allemaal "aan de lenzen" gegaan zijn.
Bedoeling is dus dat we a.s. zaterdag ook zo'n mooie foto maken.( zelfde opstelling?)

groetjes Marie-cecile

"Kijk papa, dat zijn je handen!"

Op zondag 11 december 1977 traden de beruchte Sex Pistols op in het Mafcentrum te Maasbree. En wij (Peter, Hans, Walter en ik) waren erbij. Johnny en co. stonden in onze perceptie in het centrum van de wereld en kwamen zomaar ineens naar Nederland, naar Limburg, naar Maasbree. Het Mafcentrum werd vanaf nu het 'Paradiso van het zuiden' genoemd en Maasbree stond op de wereldkaart. Mat Nellen was de grote organisator. Als ik hem ontmoet - we tafeltennissen allebei fanatiek- hebben we het er altijd over. Hij is -terecht- nog steeds erg trots op alles wat hij voor de jeugd van 'Bree' en omstreken gedaan heeft.
Op het filmpje is 'overduidelijk' de toen nog weelderige haardos van Hans te zien. Verder meen ik ergens een 14 jarige Peter te herkennen. Walter had achteraf nog een gesprekje met de in 1979 overleden Sid Vicious.

En dan nu de beelden:

http://www.youtube.com/watch?v=6ZtfGdN6cOw

Toen ik onlangs het filmpje aan mijn kinderen liet zien zeiden ze na enkele minuten: "kijk papa, dat zijn je handen!" Om vervolgens schaterend van het lachen naar hun eigen universum terug te keren.
Tsjaa, weggehoond worden door je eigen kinderen. Dat is het lot van een oude, weemoedige romanticus....

Toen ik in 2G2 zat, zwom ik nog bij Mosa; elke ochtend trainen van 6.00 tot 7.00; en daarna met m'n "chloorkop" naar school; was best opschieten als je een 1e uur had. Als ik me goed herinner, was het schooljaar een paar maanden bezig toen ik aan een "internationale" (ja, we gingen naar Viersen, volgens mij!) zwemwedstrijd mee mocht doen. Daardoor was ik een dag niet op school. Daags erna vroeg een aantal van jullie (jongens) mij wat het geworden was: een jongen of een meisje... "oh nee, we weten het al: een neutrummetje, hahaha!". Dat heb ik daarna nog een tijd moeten horen.

Aan het eind van dat schooljaar ben ik gestopt met zwemmen en na de zomervakantie (samen met Marie-Cécile) gaan basketballen. Dat kwam door Guus... Hem vond ik namelijk erg interessant en hij kon goed basketballen! Maar de interesse was niet wederzijds. Desalniettemin bleef ik basketballen (dat was namelijk erg leuk) maar waar het de jongens betrof, verlegde ik mijn interesse van de grootste naar de kleinste... Walter dus. Het is toen maar heel even "aan" geweest. Uiteindelijk ben ik toch met hem getrouwd.

Tja, spieken bij Grieks... Ik had een keer een wikkelrok aan (inderdaad, die had je toen) en heb bij de overhoring (of het proefwerk, dat weet ik niet meer, zoals ik zoveel dingen niet meer weet; alzheimer light?) het boek tussen de wikkels gelegd. Vond ik erg briljant van mezelf! Maar ik durfde natuurlijk nauwelijks te kijken. Loontjes heeft niks gezegd, maar het vast wel in de gaten gehad...

Ilona

Hits van vroeger

Herrinert u zich deze nog, nog, nog....?

1976:
http://www.youtube.com/watch?v=GTm34AVA11I&feature=related

1977:
http://www.youtube.com/watch?v=5vqXTS_DZ2A

1978:
http://www.youtube.com/watch?v=0peJO2xCn30&feature=related

1979 (en 1978, Engeland):
http://www.youtube.com/watch?v=Yzco5bEQwLk

1980:
http://www.youtube.com/watch?v=Vqcsytr6DSg&feature=related

1981:
http://www.youtube.com/watch?v=LS8apapuHIU&feature=fvw

En nog wat beelden, die de tijdgeest weergeven:
http://www.youtube.com/watch?v=uxylGqZjzhE&feature=channel

En als toegift de leukste reclame allertijden (uit 1981):
http://www.youtube.com/watch?v=PsJnoyqF064&feature=related

Langzaamaan komen de herinneringen terug van 2 gym.
Wat ik mij het eerste herinner zijn de drie boys uit Maasbree, met spijkerjasjes en weekendverhalen over 't Mafcentrum. Ik ben zeker twee jaar helemaal weg geweest van Hans (pfff, eindelijk na al die jaren dan toch openlijk toegeven). Soms bekoelde die liefde omdat de heren op de Maaskade mijn fiets op slot zetten, zodat ik woedend een stuk moest lopen totdat ik mijn fietsensleutel weer teruggegooid kreeg.

Verder herinner ik me de lessen van meneer Loontjes, waarbij we tijdens een les allemaal wekkers hadden meegenomen die een voor een afgingen. Meneer Loontjes ging onverstoorbaar door terwijl wij bij elk gerinkel compleet in een deuk lagen. Of die keer dat ik de vertaling te pakken had gekregen voor een proefwerk Grieks. Audrey (volgens mij) en ik begonnen fanatiek aan de vertaling, waarvan echter alleen de eerste zin overeenkwam met wat wij hadden gekregen. Vervolgens was het een heel ander verhaal, maar wij penden gewoon alles op wat we van tevoren gekregen en gelezen hadden. Het gevolg was een dikke F van fraude op het rapport!

Op vrijdagmiddag met een aantal meiden thee drinken (volgens mijn broer en zus echt iets voor stuudjes) en een poging doen om wat huiswerk te maken. Met de top 40 op de achtergrond hadden we in ieder geval veel lol.
Nootjes eten bij Ilona, logeren bij Brigitta, blijven eten bij Margot, dik bevriend zijn met Audrey, samen op dansles in de Nieuwstraat, allemaal herinneringen die bijgedragen hebben om te worden wie ik nu ben.

Ik vind het geweldig om jullie allemaal weer te zien en te spreken!

Karin

Alvorens ik onderstaande tekst ging plaatsen heb ik nog maar eerst een keer op de blog gekeken en met een grote glimlach gelezen dat we er allemaal maar een beetje op los gokken. Wanneer er wat gebeurde maakt ook niet uit. Het geeft alleen maar meer voer voor de reünie.

Ik heb de agenda’s erbij gehaald om mijn eerste gedachten te checken op de werkelijke datum. Veel van die ingevingen waren juist niet van 2G2 maar van de brugklas of vooral van 3G2.

Loontjens met zijn manier van overhoringen Grieks geven had ik nog goed; “Thalassa, thalassa”, riepen de soldaten toen ze eindelijk de zee zagen …… Omdat je daarnaast ook nog redelijk ongestraft wat kon rondkijken en overleggen was het niet zo’n hele grote toer om bijna maximaal te scoren. Proefwerken waren helaas een stuk pittiger.

Van Dinther had het met zijn Latijn altijd moeilijk als we als geheel niet goed hadden gepresteerd. “Het was helaas geen onverdeeld succes. Hoe kan dat toch?”

Biologie in het lokaal helemaal bovenin was apart. Vooral als Hoeben er, zonder op of om te kijken, weer iemand (Peter, Maurits, ?) uitstuurde.

Bij Verhoeven voor geschiedenis liep een keer de klas zowat letterlijk leeg. Zoveel werden er uitgestuurd. Echt boeien deed dat niet want hij wilde niet dat je je bij de conrector ging melden. In de kantine werd het drukker en drukker. Hebben we toen ook met die negerzoenen gegooid?

De term “gerommel in de marge” is volgens mij door studenten als ons uitgevonden; niet normaal zoveel als er gekrabbeld en gekliederd staat in de kantlijnen van de schriften en klappers. Zo ook in mijn agenda. En echt niet allemaal mijn eigen handschrift. Maar die opmerkingen maken wel duidelijk hoe de verhoudingen lagen in onze groep.

Feestjes (fuif) zijn er ook geweest. Zoals op 21 januari 1977 bij Marie-Cecil. Gek genoeg weet ik daar veel minder van dan de fuif bij mij thuis, in de schuur. Mijn vader vond het prachtig dat, na (te) veel biertjes, Walter zich bij hem meldde en zei; “Mijnheer Wijnen, ik wil slapen!” Hij is toen de zolder op geholpen en daags erna hebben we een fikse wandeling gemaakt om er weer boven op te komen.

Carnaval heb ik gevierd op zondag in Venlona en dinsdag in ’t Pömpke. Best gezellig met, denk ik, Ilona, Karin, Audrey, Peter, ?, ?. In die week zijn we (Audrey, Walter, Karin, ?) ook gaan schaatsen in Grefrath. Aan het eind van het schooljaar ook nog een keer gaan zwemmen, o.a. bij de Berckt in Baarlo. Ik zal maar geen namen (Lilian, Linda?) meer noemen want ik weet het echt niet meer goed genoeg. Boeiend was het zeker wel; je kijkt dan toch heel anders naar je klasgenoten.

Na 2G2 zijn dit soort sociale activiteiten voor mij zich meer gaan concentreren op Maasbree, waar een half jaar later o.a. de Sex Pistols kwamen (in het Mafcentrum).

Tegenwoordig heb ik als achterbuurman de heer van der Put. Een van de leraren die we hebben gehad voor handvaardigheid. Ook al zo’n leuk lokaal met enorm “boeiende” opdrachten. Een beetje in linoleum liggen snijden of draadjes op elkaar puntlassen.

Tot slot wil nog kwijt dat ik zo’n vermoeden heb dat ik qua haardracht duidelijk het meest heb ingeleverd. Qua volume dan.

Tot ziens op de reünie!

Mijn herinneringen (deel 2)

Deze Blog is nog geen gedeelde marktplaats van grappige, hilarische of melancholische schoolherinneringen geworden.
Ik roep jullie op om mij te helpen om daar alsnog voor te zorgen en een bijdrage in te sturen!

Zelf ga ik maar gewoon verder waar ik een tijdje geleden gebleven was (2G2 en iets later):

- Onlangs bij een C2C (Cradle to Cradle) bijeenkomst Piet Lipsch weer ontmoet. Nog altijd scheikundeleraar, nu in Horst. Leuke man. Had het vaak over zijn vriendin, met wie hij binnenkort ging trouwen. Wij vonden het prima en hij praatte maar door. Hij doet jullie de groeten en laat weten dat het  nog steeds goed met hen beiden gaat!

- Eerste keer naar een optreden in het Mafcentrum Maasbree, waar het punkgroepje the Damned speelde. In het voorprogramma drie jongens, die samen met ons (de 6 toeschouwers) naderhand aan de bar een pilsje kwamen drinken.
Een jaar later vroeg Hans of ik gisteren Toppop gezien had? Daar waren die drie jongens van het Mafcentrum bij geweest. "Dadelijk gaan ze nog beroemd worden" zei hij lachend. "Ze noemen zich The Police en hebben een single genaamd 'so lonely' uitgebracht"...

- Juffrouw Schreurs ('Mina') van Latijn, van wie je verplicht moest bidden als je het eerste uur les had. Was erg streng, maar toch wel rechtvaardig (of zo). Zij liep wat mank. Toen ik eens bij een voetbalwedstrijd geblesseerd was geraakt en op school wat strompelde zag ik aan haar gezicht dat zij dacht dat ik haar imiteerde en belachelijk aan het maken was. Haar verdrietige blik was voor mij vernietigend. Toen ik het probeerde uit te leggen, maakte ik het uiteraard alleen maar erger. Helaas is ze overleden anders zou ik beslist een nieuwe 'wiedergutmachung' proberen.

- Peter Trepels en ik hadden allebei niet geleerd voor de overhoring Griekse woordjes. We kwamen op het idee om het boek onder een blaadje gewoon tussen ons in op de bank te leggen. Dhr. Loontjes kwam naast ons staan, keek ons minachtend aan en zei tegen de klas dat als leerlingen wilde spieken, dat ze daar dan vanzelf de gevolgen van zouden ondervinden!

- Halferkamps voor wiskunde. Zijn harde persoonlijke humor kon ik zelf wel plaatsen, maar dat gold niet voor iedereen. Hij zag het in mij zitten en dat betekende dat hij je extra hard aanpakte. Toen ik mijn huiswerk eens niet gemaakt had bulderde hij "Gommans, jij kunt beter petatten gaan poten in plaats van mij nog verder lastig te vallen!". Hij zei ook vaak "ga jij maar naar de Havo" als iemand iets fout deed. Tot mijn schande moet ik bekennen dat ik vaak om zijn -foute- grappen kon lachen.
Vele jaren later was ik zijn tweede corrector bij een examenklas VWO. Hij had alles goed nagekeken, maar zich aan geen enkele regel of afspraak gehouden. Toen ik hem daar voorzichtig op aansprak zei hij (dit keer zonder te bulderen): "Ach Maurits, al die regels van het Cito maken de wereld echt niet beter".

- Piet Hoebers (biologie), die mij verwijderde omdat ik een dropje at terwijl hij zelf uitgebreid koffie met gebak in de les aan het nuttigen was. Van mijn broer wist ik precies bij welk onderwerp hij welke grap zou maken, want dat deed hij al jaren. Wel een heel goede leraar, naar wie je ademloos kon luisteren.

- De Romereis staat nog steeds in alle details in mijn geheugen gegrift. Onlangs met mijn vrouw weer terug gegaan (voelde ook echt zo) en ik kon mij (behalve alle culturele en historische plekken, maar dat had zo zijn redenen :-) ) alles nog herinneren: Piazza Navona is nog precies hetzelfde. Met exact dezelfde karikaturisten.  Of het nou gaat om  alcohol kopen in Keulen, de uitspraken van Hans ("Laten we nou Lol gaan maken", "Nee, nou wordt ie mooi"), Jos Engels dronken, de boze van Dinther, terugreis met 'alleen' blikjes bier, via Appia, Omloo's pleisterplaats, van Rooij en het Forum Romanum ("dat zijn allemaal oude stenen"), het ontbijt (met volgens van Rooij dezelfde stenen), het verdwalen van Herman en mij, de zigeuners ('Por el Bambino'), de aan o.a. Imke 'plakkende' Italiaanse jongens ('ik vind dit echt niet leuk hoor, maar het adres van mijn hotel is ....'), de Spaanse dansgroep op Navona, etc. etc.: Ik weet het vrijwel allemaal nog. Jullie toch ook?

Nou ja, tot zover maar weer. Vóór, op en na 18 december komen er vast - bij ons allemaal- nog veel meer verhalen tevoorschijn.

Programma Reünie

Het programma van de reünie van 18-12 is inmiddels bekend.

Het ziet er als volgt uit:

·         16.30                koffie en vlaai in de Venlonazaal

·         18.00                rondleiding in het “Thomascollege”

·         19.00                aankomst bij Central

·         19.30                buffet

·         22.30                einde

In Central is voor ons de Witte zaal gereserveerd.

De eindtijd is uiteraard een richttijd en kan naar eigen inzicht vrij ingevuld worden :-)

 

Wat is dat lang geleden!

De reüniecommissie is al een tijdje bezig, pas recent ben ik erbij gevoegd. En als we dan een datum plannen voor een volgende bijeenkomst en Ilona mailt dat ze voor de chocola zorgt dan , ja, dan komen wel de herinneringen aan de vrijdagmiddagen waarop we met elkaar (de meisjes dan) thee gingen drinken bij één van ons. Meestal in Venlo natuurlijk maar soms weken we uit naar Grubbenvorst, Panningen of Belfeld. (Moesten de anderen ook een keer fietsen!) Ik kan me de kamer van Ilona nog heel goed herinneren, die was in mijn herinnering heel groot. Om er te komen moesten we helemaal de zaak door (heerlijke geuren), vele trappen op om vervolgens niet alleen thee te drinken (er ging een wereld voor me open: er bestond meer dan alleen de Engelse melange van Pickwick) maar ook verwend te worden met heerlijke nootjes. Ik denk dat toen mijn liefde voor chocoladenootjes is ontstaan.

Wat het Thomas zelf betreft, ik weet niet meer of het het jaar van 2G2 was maar ik had al sinds de lagere school een hekel aan gym en dat is er op de middelbare school niet beter op geworden (nog steeds niet trouwens, haha).

Tussen de middag naar het bakkertje en in de zomer bij Meijers ijs eten voor een kwartje, geloof ik.

Mijn 3 oudere broers waren mij voorgegaan op het Thomas, toch is die link door de leraren bijna nooit gelegd, misschien omdat het leeftijdsverschil nogal groot was.

Toen ik begon aan het Thomas was mijn vader al met pensioen. Zelf vond ik dat heel gewoon, pas veel later ben ik me gaan realiseren dat het dat natuurlijk niet was.

En nu, 34 jaar later, ben ik aan het uitvogelen hoe ik mijn informatie op dit blog ga krijgen (en volgens mij gaat het nog lukken ook, met foto!) om mijn herinneringen te delen met mijn vroegere klasgenoten, zelfs overzees. LEUK!

Groet en tot 18 december,

Brigitta

Mijn herinneringen

Hoewel ik voortijdig de middelbare school verlaten heb (tegenwoordig heet dat 'Vroegtijdig SchoolVerlater', vroeger 'dropout') kijk ik met heel veel plezier op die tijd terug. Leuke klasgenoten (knappe meisjes!),  veel en elke dag gelachen, best wel leuke leraren (soms zelfs wat van geleerd) en dan die geweldige Paters Augustijnen, waarvan alles mocht (leek het).
Uiteindelijk heb ik genoten van de mooie momenten en geleerd van de dingen, die mis gingen.

Zomaar wat gedachten, die in me op komen (soms van wat later dan 2G2, maar dat mag de pret niet drukken):

Eruitgestuurd bij Heijnen (wiskunde), die altijd in het zelfde saaie pak liep. Toen hij voor het eerst in zijn leven een spijkerpak aanhad vergeleek ik hem met Johnny Rotten van onze favoriete punkgroep the sex pistols en toen kon ik vertrekken. Ik moest publiekelijk mijn excuses aanbieden: Sorry meneer Heijnen!

Rector Vermeulen, die van elke leerling de naam en de verjaardagsdatum kende. Hij had mijn vader op een ouderavond ontmoet, 2 minuten met hem gesproken en begroette hem 3 maanden later in Alkmaar met "dag meneer Gommans".

Pater van der Sande, die vertelde dat hij regelmatig bij leerlingen, die rotzooi maakte kwam eten en dan met broodjes ging gooien. Aanschouwelijk onderwijs dus! Geweldige man trouwens, bij 'het Paterke' van Ben Verdellen denk ik altijd aan hem.

Pater Gerritsma, die ons de nagels aan zijn doodskist noemde. Ook al zo ongelooflijk aardig. Ik heb nooit wat met de katholieke kerk gehad, maar als ze het celibaat afschaffen wil ik best nog eens overwegen om Augustijn te worden.

Met Linda, Hans en Audrey naar de film 'Jaws' . Volgens de kranten was die film zo eng dat er mensen in Amerika tijdens het kijken door een hartaanval overleden waren. Vol spanning wachtten wij af. Er gebeurde niets. Alleen een bebloed afgehakt handje en dat was het dan. Wat een sof! Zelfs voor die tijd was deze film uitermate saai. Gelukkig was Linda wel spannend!

Bij Walter in het Wilhelminapark (met witte, dove kat) de Argus maken. Hij kon prachtig tekenen, we schreven samen wat teksten en lagen dubbel van het lachen.

Jos Backus, die op een klassenfeest Griekse gedichten prachtig voordraagt. Jos, ik durf het bijna niet te vragen, maar kunnen we op 18 december op een nieuwe uitvoering rekenen?

Zo; voor nu even genoeg, er gaat de komende dagen (weken) vast nog meer opborrelen!

Reünie 2g2 Thomascollege (1977) op 18 december 2010