Toen ik in 2G2 zat, zwom ik nog bij Mosa; elke ochtend trainen van 6.00 tot 7.00; en daarna met m'n "chloorkop" naar school; was best opschieten als je een 1e uur had. Als ik me goed herinner, was het schooljaar een paar maanden bezig toen ik aan een "internationale" (ja, we gingen naar Viersen, volgens mij!) zwemwedstrijd mee mocht doen. Daardoor was ik een dag niet op school. Daags erna vroeg een aantal van jullie (jongens) mij wat het geworden was: een jongen of een meisje... "oh nee, we weten het al: een neutrummetje, hahaha!". Dat heb ik daarna nog een tijd moeten horen.

Aan het eind van dat schooljaar ben ik gestopt met zwemmen en na de zomervakantie (samen met Marie-Cécile) gaan basketballen. Dat kwam door Guus... Hem vond ik namelijk erg interessant en hij kon goed basketballen! Maar de interesse was niet wederzijds. Desalniettemin bleef ik basketballen (dat was namelijk erg leuk) maar waar het de jongens betrof, verlegde ik mijn interesse van de grootste naar de kleinste... Walter dus. Het is toen maar heel even "aan" geweest. Uiteindelijk ben ik toch met hem getrouwd.

Tja, spieken bij Grieks... Ik had een keer een wikkelrok aan (inderdaad, die had je toen) en heb bij de overhoring (of het proefwerk, dat weet ik niet meer, zoals ik zoveel dingen niet meer weet; alzheimer light?) het boek tussen de wikkels gelegd. Vond ik erg briljant van mezelf! Maar ik durfde natuurlijk nauwelijks te kijken. Loontjes heeft niks gezegd, maar het vast wel in de gaten gehad...

Ilona