Mijn herinneringen (deel 2)

Deze Blog is nog geen gedeelde marktplaats van grappige, hilarische of melancholische schoolherinneringen geworden.
Ik roep jullie op om mij te helpen om daar alsnog voor te zorgen en een bijdrage in te sturen!

Zelf ga ik maar gewoon verder waar ik een tijdje geleden gebleven was (2G2 en iets later):

- Onlangs bij een C2C (Cradle to Cradle) bijeenkomst Piet Lipsch weer ontmoet. Nog altijd scheikundeleraar, nu in Horst. Leuke man. Had het vaak over zijn vriendin, met wie hij binnenkort ging trouwen. Wij vonden het prima en hij praatte maar door. Hij doet jullie de groeten en laat weten dat het  nog steeds goed met hen beiden gaat!

- Eerste keer naar een optreden in het Mafcentrum Maasbree, waar het punkgroepje the Damned speelde. In het voorprogramma drie jongens, die samen met ons (de 6 toeschouwers) naderhand aan de bar een pilsje kwamen drinken.
Een jaar later vroeg Hans of ik gisteren Toppop gezien had? Daar waren die drie jongens van het Mafcentrum bij geweest. "Dadelijk gaan ze nog beroemd worden" zei hij lachend. "Ze noemen zich The Police en hebben een single genaamd 'so lonely' uitgebracht"...

- Juffrouw Schreurs ('Mina') van Latijn, van wie je verplicht moest bidden als je het eerste uur les had. Was erg streng, maar toch wel rechtvaardig (of zo). Zij liep wat mank. Toen ik eens bij een voetbalwedstrijd geblesseerd was geraakt en op school wat strompelde zag ik aan haar gezicht dat zij dacht dat ik haar imiteerde en belachelijk aan het maken was. Haar verdrietige blik was voor mij vernietigend. Toen ik het probeerde uit te leggen, maakte ik het uiteraard alleen maar erger. Helaas is ze overleden anders zou ik beslist een nieuwe 'wiedergutmachung' proberen.

- Peter Trepels en ik hadden allebei niet geleerd voor de overhoring Griekse woordjes. We kwamen op het idee om het boek onder een blaadje gewoon tussen ons in op de bank te leggen. Dhr. Loontjes kwam naast ons staan, keek ons minachtend aan en zei tegen de klas dat als leerlingen wilde spieken, dat ze daar dan vanzelf de gevolgen van zouden ondervinden!

- Halferkamps voor wiskunde. Zijn harde persoonlijke humor kon ik zelf wel plaatsen, maar dat gold niet voor iedereen. Hij zag het in mij zitten en dat betekende dat hij je extra hard aanpakte. Toen ik mijn huiswerk eens niet gemaakt had bulderde hij "Gommans, jij kunt beter petatten gaan poten in plaats van mij nog verder lastig te vallen!". Hij zei ook vaak "ga jij maar naar de Havo" als iemand iets fout deed. Tot mijn schande moet ik bekennen dat ik vaak om zijn -foute- grappen kon lachen.
Vele jaren later was ik zijn tweede corrector bij een examenklas VWO. Hij had alles goed nagekeken, maar zich aan geen enkele regel of afspraak gehouden. Toen ik hem daar voorzichtig op aansprak zei hij (dit keer zonder te bulderen): "Ach Maurits, al die regels van het Cito maken de wereld echt niet beter".

- Piet Hoebers (biologie), die mij verwijderde omdat ik een dropje at terwijl hij zelf uitgebreid koffie met gebak in de les aan het nuttigen was. Van mijn broer wist ik precies bij welk onderwerp hij welke grap zou maken, want dat deed hij al jaren. Wel een heel goede leraar, naar wie je ademloos kon luisteren.

- De Romereis staat nog steeds in alle details in mijn geheugen gegrift. Onlangs met mijn vrouw weer terug gegaan (voelde ook echt zo) en ik kon mij (behalve alle culturele en historische plekken, maar dat had zo zijn redenen :-) ) alles nog herinneren: Piazza Navona is nog precies hetzelfde. Met exact dezelfde karikaturisten.  Of het nou gaat om  alcohol kopen in Keulen, de uitspraken van Hans ("Laten we nou Lol gaan maken", "Nee, nou wordt ie mooi"), Jos Engels dronken, de boze van Dinther, terugreis met 'alleen' blikjes bier, via Appia, Omloo's pleisterplaats, van Rooij en het Forum Romanum ("dat zijn allemaal oude stenen"), het ontbijt (met volgens van Rooij dezelfde stenen), het verdwalen van Herman en mij, de zigeuners ('Por el Bambino'), de aan o.a. Imke 'plakkende' Italiaanse jongens ('ik vind dit echt niet leuk hoor, maar het adres van mijn hotel is ....'), de Spaanse dansgroep op Navona, etc. etc.: Ik weet het vrijwel allemaal nog. Jullie toch ook?

Nou ja, tot zover maar weer. Vóór, op en na 18 december komen er vast - bij ons allemaal- nog veel meer verhalen tevoorschijn.